Maar
tijdens Sunsation in Middelstum had ik een
Kippenvelmoment van een hogere orde. We stonden na
ons eigen optreden een biertje te drinken en te
kijken hoe Van Dik Hout het er na een jaartje
sabattical vanaf zou brengen (niet slecht), toen er
een jonge vrouw naast me kwam staan. Open gezicht,
luchtig gekleed, bruine ogen. Ik had haar wel eens
eerder gezien. Over de schelle klanken van Martin
Buitenhuis en co vroeg ze, of ze me een verhaal
mocht vertellen. Ik ben altijd wel in voor verhalen,
dus ja, graag! Ze vertelde dat onze muziek de
soundtrack van haar leven was. Vier jaar geleden, na
het horen van onze toenmalige single 'Wat gaan we
doen', zag ze in dat haar relatie de verkeerde kant
opging. De tekst leek speciaal voor haar geschreven.
Ze hadden twee kleine kinderen, een eigen huis, een
plek onder de zon, en waren doodongelukkig. Gingen
erover praten en besloten dat het beter was uit
elkaar te gaan. Nu, vier jaar later, zijn ze weer
terug bij elkaar. De single 'Hoe het Voelt' was de
katalysator geweest. De pauze was nodig en goed,
maar ze konden toch niet zonder de ander verder.
'Hoe het Voelt' bracht ze weer samen, het gaat weer
goed. En alle grote menigtes verdwijnen, alle
stemmen die luidkeels meezingen verstommen. In die
grote tent in Middelstum, tussen de zweterige lijven
en de snoeiende gitaren, werd het even heel erg stil
in mij. Dit, dacht ik, dit is waar ik het voor doe.
Bron:
Sunsation (11-05-2006) |

Joost Marsman
Zanger IOS |